Тафсири дидани Паёмбар (с) дар хоб аз Ибни Сирин

Асмо Алаа
2024-01-16T16:30:53+02:00
Тафсири хобҳо
Асмо АлааСанҷиш аз ҷониби: Мустафо Шаъбон27 декабри соли 2020Навсозии охирин: XNUMX моҳ пеш

Ибни Сиринро дар хоб дидани Паёмбар Дидани паёмбар (с) дар хоб яке аз рӯъёҳое маҳсуб мешавад, ки ба қалб хушнудӣ ва лаззат мебахшад ва инсонро оромӣ ва оромиш мебахшад ва дарвоқеъ, то замоне ки хоббин паёмбар (с)-ро дар ҳоле бубинад, бисёр маъниҳои зебо дорад. шод ва ба ин васила руъё фоли неки субот ва фоида барояш аст ва дар ин матлаб дар бораи таъбири дидани Паёмбар (с) дар хоб аз Ибни Сирин сухан меравад.

Паёмбар дар хоб
Ибни Сиринро дар хоб дидани Паёмбар

Ибни Сиринро дар хоб дидани Паёмбар

  • Донишманди бузург Ибни Сирин мефармояд, ки дидани паёмбар (с) дар хоб барои хоббин чанд чизро равшан мекунад ва дар таъбирҳои зиёде барояш муждаи хуш меорад, хусусан агар ҳазрат (с) ӯро шоду шодӣ бубинад ва ба ҳолаш хандад.Ин хоб ба он таъбир мешавад, ки шахсе, ки барои рафтан наздик мешавад. барои ҳаҷ, иншоаллоҳ.
  • Ибни Сиринро дар хоб дидани Расули Худо (с), ки ба инсон ғизо ё об медиҳад, ба нишонаи хайре барои ба даст овардани орзуҳо ва орзуҳо маънидод карда мешавад ва агар шахс чизи дигареро бинад, ки ба ӯ ҳадя мекунад, ин кори бузург аст. дари сабукрав.
  • Дар хоб дидани ҳазрати Муҳаммад (с) аз Ибни Сирин аз рӯъёҳои шоистаи хоббин аст, ки агар шахс дар зиндагиаш ба тангдастӣ гирифтор шавад, аз ҷониби Худованд саодат, оромиш ва ризоият пайдо мекунад.
  • Ва дар сурате, ки Паёмбар (с) дар дохили макони ноамн ё фосид азон мегуфтанд, вазъи ин макон ба оромӣ мубаддал мешавад ва паёмадҳои воқеъият аз байн меравад.
  • Ибни Сирин мефаҳмонад, ки ман бинанда ҳастам, агар бинад, ки Расули Худо (с) либоси нопок мепӯшад, пас ин хоб аз фаровонии бидъатҳо ва каҷравӣ дар дин ва беиҷозати мардум ба сӯи Худо ва рафтани онҳо аз паси гуноҳҳо оғоз мешавад.
  • Ба он далолат мекунад, ки шахсе, ки дар хобаш ба Паёмбар (с) таом пешниҳод мекунад, бояд закот ва садақа бештар бидиҳад, зеро дар асл дар бораи онҳо фикр намекунад ва бо мардум бахилӣ мекунад.

Дар хоб дидани Паёмбар (с) барои занони танҳо Ибни Сирин

  • Зани муҷаррад баробари дидани ҳазрати Муҳаммад (с)-ро дар хоб дида, зиндагиаш дигар мешавад ва вазъияташ устувору амнтар мешавад ва андӯҳу хастагӣ, ки дар гузаштааш эҳсос мекард, аз байн меравад. .
  • Ибни Сирин нишон медиҳад, ки бӯсаи дасти Расули Худо (с) далели равшани он аст, ки вай фарзҳои динии худро ба беҳтарин тарз анҷом медиҳад ва ин боиси хушнудӣ ва раҳмати Худованд бар ӯ мегардад.
  • Ин хоб метавонад ба бисёр чизҳои хубе, ки дар зиндагӣ ба даст овардааст, ишора мекунад, бахусус агар паёмбарро бубинад ва он ҳазрат аз он ки ӯ дар таҳсилаш муваффақият ба даст орад, шод шавад, дар кораш маоши баландтар ба даст орад ё корашро ба чизе беҳтар.
  • Хобро ба таври дигар таъбир кардан мумкин аст, яъне зани муҷаррад барои ормонҳои худ шарики идеалӣ ва муносиби зиндагӣ пайдо мекунад, ки дар натиҷаи диндории шадид, наздикӣ ба Худо ва тарси ӯ ӯро хушбахт мекунад.
  • Ва агар ба овози форамаш гӯш диҳад, пас хабарҳои зиёди зебое, ки ба ӯ субот ва хушбахтӣ мебахшад ва хушхабар медиҳад, табрик хоҳад кард.
  • Метавон гуфт, ки агар духтар дар муносибат бо хонаводааш ба баъзе монеаҳо рӯбарӯ шавад ва бо онҳо ранҷу азоби зиёд бикашад, ором мешавад ва ин муносибат барояш роҳат мешавад.
  • Аммо агар паёмбар (с) дар хобаш бе сурати аслии худ пайдо шавад, бояд ба корҳои хайр наздиктар бошад ва бо ҳар роҳу васила барои ризогии Худо кӯшиш кунад.

Дар хоб дидани Паёмбар (с) барои зане, ки бо Ибни Сирин издивоҷ кардааст

  • Ибни Сирин таъйид мекунад, ки зани шавхардоре, ки паёмбар (с)-ро ба сурати нур тамошо мекунад, аз осонии зиёд бархурдор мешавад ва шодихо ба хонааш меояд.
  • Ин хобро метавон чунин маънидод кард, ки Худованд барояш ҳомила шуданаш баракат диҳад ва ин дар сурате аст, ки баъзе чизҳое, ки ба он халал мерасонанд, ҳатто агар табибон ба ӯ гуфтаанд, ки ин барои ӯ душвор хоҳад буд.
  • Агар Паёмбар (с) дар хобаш пайдо шавад ва агар ба ӯ таом ва ё чизи дигаре ҳадя кунад, аз зиндагии хуши издивоҷ ва тарбияи фарзандонаш баҳраманд мешавад. омадани бахту саодат ва хушхабар дар зиндагиаш.. Хоб маънои дигар дорад, ки ин афзоиши ризқу рӯзии шавҳар дар ҷои кор аст.
  • Бархе аз коршиносон ба таъбири ин хоб такя мекунанд, ки ишора ба сифатҳо ва ахлоқи шоистаи зан бошад, ки мардум ба он таъкид мекунанд ва дӯст доштан бо ӯ ва муомила карданро дӯст медоранд, зеро аз наздик шудан бо ӯ шодӣ эҳсос мекунанд.
  • Тамошои дуруди паёмбар (с) бо ҳамсараш хонум Хадиҷа барои ӯ маъноҳои зиёде дорад, ки муҳимтарини онҳо ризқу рӯзии фаровони он ҳазрат аст, ки дар рӯзҳои наздик барояш хоҳад бурд.
  • Агар дар дохили хонаи Паёмбар (с) бо саҳобагон ва солеҳон ҳузури ӯро бубинад, некӣ бештар мешавад ва Худованд умри ӯро баракат медиҳад, зеро хоб далели тарси ӯ аз Худо ва пайваста дар бораи ӯ фикр кардан аст ва ин аз фасод ва бидъат дурӣ меҷӯяд ва инро олими бузург тасдик мекунад.

Сомонаи махсусгардонидашудаи мисрӣ, ки гурӯҳи тарҷумони аршади хобҳо ва рӯъёҳо дар ҷаҳони арабро дар бар мегирад. Барои дастрасӣ ба он, як сайти мисрӣ барои таъбири хобҳо дар Google нависед.

Дар хоб дидани Паёмбар (с) барои ҳомила ибни Сирин

  • Зани ҳомилае, ки паёмбар (с)-ро тамошо мекунад ва чеҳраи гиромии ӯро надида, далолат мекунад, ки Худованд дар оянда ба ӯ фарзандони солеҳе ато хоҳад кард, ки иншоаллоҳ дар оянда Қуръон бихонанд ва аз ёд кунанд.
  • Аз ин бармеояд, ки агар яке аз духтарони Расули Худо (с)-ро бубинад, хоб ба он таъбир мешавад, ки аз духтари солеҳе, ки дар ахлоқи духтаронаш наздик аст, насли солеҳе пайдо мекунад. Худованд раҳмату мағфираташ кунад.Дар хоб дидани фарзандонаш писарон ба маънои таваллуди писари солеҳ аст, иншоаллоҳ.
  • Бархе аз муфассирон баён мекунанд, ки ҳар кас набераҳои Паёмбар (с)-ро дар ҳоли ҳомиладорӣ бубинад, фарзанди солеҳе ба дунё меорад, ки ба корҳои фасод наздик нашавад ва ба бадӣ напайвандад.
  • Ибни Сирин собит мекунад, ки диди паёмбар (с) дар маҷмуъ нишонаҳои шодии зани ҳомила дорад, ки нишонаи зоидани фарзанди бидуни мамониат ва наздик ба оромиш аст.
  • Ва агар бинад, ки паёмбар (с) ба ӯ таъом медиҳанд, муждаи бузургест барои зиёд кардани ризқе, ки бо тифли нав бар ӯ меояд ва Худо донотар аст.

Муҳимтарин таъбирҳои дидани Паёмбар (с) дар хоб аз Ибни Сирин

Дар хоб дидани Паёмбар (с) дар шакли нур аз Ибни Сирин

  • Ибни Сирин иддао мекунад, ки бо дидани Паёмбар (с) дар хоб ба сурати нур, аҳволи инсон беҳтар мешавад ва ӯ аз чизҳое, ки Худоро ғазаб мекунад, дур аст ва дар роҳи рост ва роҳи рост.
  • Хоб метавонад барои бемор фоли нек бошад, бо наздик шудани шифои зиёд аз ӯ ва поёни дарди шадиде, ки муддати тӯлонӣ ӯро иҳота карда буд ва инчунин шарҳ медиҳад, ки агар зани шавҳардор аз бефарзандӣ азоб кашад. имкон дорад, ҳомиладории ӯ ба шарофати Худо ва раҳматаш бар ӯ сурат мегирад.
  • Пайдо шудани нури Паёмбар (с) дар хоб ба бинанда дар бораи зиндагии воқеии ӯ баён мекунад, зеро он ҳазрат (с) онро бо мардум ва хушбахтӣ мунаввар месозад ва дар роҳи худ бахту саодат ва солеҳонро меёбад.

Ибни Сиринро дар хоб дидани ҷасади Паёмбар

  • Дар хоб дидани ҷасади Паёмбар (с) ба маънии бисёр зебо, афзоиши диндорӣ ва неъмате, ки дар пул ва тарбияи фарзандонаш мебинад, далолат мекунад.
  • Тафсири ҳар як ҷанбаи бадани Паёмбар (с) барои хоббин маънии хосе дорад.Масалан, касе риши сиёҳашро бубинад, фоли некест барои бартараф кардани мушкилот ва ба даст овардани фоида.Баъзе мутарҷимон интизоранд, ки агар бинӣ, ки риши Паёмбар (с) пойхо аз ташвишхо халос мешавед ва карзи зиёдатонро мепардозед ва дар сурати гирифтор шудан ба ягон бемори.Аломатхояшон аз байн меравад иншааллох.
  • Инсон аз некӯи шароити худ, устувории зиндагиаш баҳра мебарад ва кораш бо атрофиёнаш беҳтар мешавад ва агар ашъори ҳазрати Муҳаммад (с)-ро бубинад, метавонад дар таҳсил муваффақ шавад. сулх, дар хоб.
  • Дар мавриди ҳузури ҷасади Паёмбар (с) аслан муждадиҳандаи хушҳолӣ нест, зеро он нишонае дорад, ки ба зудӣ аз байн рафтани як узви хонавода ва Худо медонад.

Шарҳи шунидани овози Паёмбар дар хоб аз Ибни Сирин

  • Ибни Сирин мегӯяд, ки агар дар хоби худ ба садои Паёмбар (с) гӯш диҳӣ, ба эҳтимоли зиёд шахси солеҳе ҳастӣ, ки дар бораи паёмбар (с) бисёр фикр мекунад ва ба он чи фармудаем, пойбанд ҳастӣ. Илова бар ин, орзуи он ки дар охират бо ӯ дидор шавӣ ва бо аъмоли неки худ бихоҳӣ.
  • Касе, ки дар хобаш ба овози ӯ гӯш диҳад, дар асл ба ӯ хабарҳои шодравон мерасад ва аз ҳама некиҳо шод мешавад ва агар ба мушкиле дучор шавад, Худованд онҳоро аз ӯ дур мекунад.
  • Зане, ки садои паёмбар (с) дар рӯъёаш баракат дорад, дар ҳақиқат ва мол ба хайри зиёде ба ӯ мерасад ва метавонад мероси бузурге ба ӯ бирасад, ки шароиташро ба некӣ тағйир диҳад ва камбуди пул ва тангии рӯзгорро аз байн барад.

Ибни Сиринро дар хоб дидани нури Паёмбар (с) чӣ таъбир аст?

Донишманд Ибни Сирин мефаҳмонад, ки нури Паёмбар (с) дар хоб ба инсон манфиатҳои зиёде мебахшад, ӯро аз таҷовуз ва гуноҳҳо дур мекунад ва шахси нек ва саховатманд мегардонад.Агар шахсро воҳима ва тарс аз баъзе чизҳо гирифтор кунад. зиндагиаш ё мардумаш, пас худованд уро бо оромиву хушбахти иззату эхтиром мекунад ва фишори равониро аз у дур мекунад.Бо ин хоб одам ба харакат меояд.Аз марг саломатиаш агар бемори вазнин бошад бехтар мешавад ва агар камбагал бошад рузгораш васеъ мешавад. , дар ҳоле ки аз нури Муҳаммад (с) баҳравар аст.

Ибни Сирин дар хоб дидани қабри Паёмбарро чӣ таъбир мекунад?

Маъноҳои бузурге дорад, ки хоб дидани қабри паёмбар (с) барои инсон меорад.Чунки аз ахлоқи неки ин шахс ва муомилаи ӯ бо мардум ба таври нек нишон медиҳад.Ин рӯъё барои хоббин аз чизҳои умедбахш аст. неъмати изофӣ, ки Худованд дар тарбияи фарзандон ва ҳидояти онҳо ба ӯ ато мекунад.Ба сабаби онҳо ба мушкилоте пешпо намехӯрад.Ибни Сирин мефаҳмонад,ки ин хоб нишонаи диндории инсон ва наздикии ӯ ба корҳои хайр ва парҳезгорӣ аст. аз ончи ки Худованд харом кардааст.Бинобар ин хоб муждаи хушхабар аст, иншоаллох.Яке аз таъбири Ибни Сирин ин хоб аст,ки ризки бузурги Худованд барои хоббинро дар шумори фарзандон ва наберагонаш тасдик мекунад ва бар замми ин хоб. аз сало-матии бузург, ки дар пиронсолй ба у ёрй мерасонад.

Ибни Сирин дар хоб дидани хонаи Паёмбарро чӣ таъбир мекунад?

Дар руъёи хонаи Паёмбар (с) барои хоббин чанд чизҳои шоистаи таҳсин дорад, махсусан агар ба хонааш ворид шавад, бо аҳли хонаводааш вохӯрад ва дар паҳлӯи онҳо нишинад.Чунки хоб дар ин ҷо ба ҳидоят, парҳезгорӣ ва наздикӣ ба Худо далолат мекунад.Агар зандор зан дар хобаш ба хонаи Паёмбар (с) медарояд ва барои хурдани таом менишинад, пас фоидааш дар хакикат ба худи у ва ахли оилааш мерасад.Такдиди хурсандие, ки мард дар зиндагиаш мебинад, агар ин хобро бубинад, ризку рузиаш дучанд мешавад. , ва сабабҳои заъф ва ғамгинӣ аз байн бурда мешавад ва гуфтаҳои Ибни Сирин инро тасдиқ мекунанд.

Назари худро гузоред

суроғаи почтаи электронии шумо нашр карда намешавад.Майдонҳои ҳатмӣ бо нишон дода шудаанд *